Limburg, Kortessem, Sint-Pietersbandenkerk, Wintershoven

De Sint-Pietersbandenkerk te Wintershoven beschikt over de enige preekstoel op wieltjes.

In Limburg hebben de dorpen soms - je hoort me niet zeggen "gekke" namen - maar heel ongewone, zeker in de oren van niet-Limburgers. Neem nu Kortessem, ergens tussen Hasselt en Tongeren. Zijn deelgemeenten heten Guigoven, Vliermaal, Vliermaalroot ('root' staat hier voor 'ontginning', en dan is er nog Wintershoven, waar ze al heel vroeg aan het kerstenen zijn gegaan. Daar hadden Landoaldus en zijn gezellen hun handen mee vol. In de zevende eeuw bouwden ze een houten kersteningskerkje, dat later vervangen werd door een stenen gebouw. Wintershoven kan daardoor nog altijd prat gaan op het bezit van een van oorsprong romaanse, elfde-twaalfde-eeuwse Sint-Pietersbandenkerk, met in haar interieur nogal wat merkwaardigheden. Bijvoorbeeld een wijwatervat dat in feite een Romeins, kalkstenen voetstuk is uit de derde of vierde eeuw. Verder zijn er prachtige oude beelden (waaronder een gotische calvarie uit het midden van de vijftiende eeuw) en, godbetert, een neoromaanse, uitrolbare, laat-negentiende-eeuwse kansel. Zeg maar een preekstoel op wieltjes. Misschien was dat wel handig wanneer de geestelijke die de preek afstak, te hard brulde of de gelovigen besproeide met een teveel aan speeksel. In dergelijke gevallen kon je hem dan, met kansel en al, een eindje van je weg rijden. Maar ik weet niet of dat echt zo gebeurd is.