Het Keizerrijk onder Galerius (305 tot 311 n.C.)

Gaius Galerius Valerius Maximianus (ca. 250 - mei 311), bekend als Galerius, was een Romeins keizer van 1 mei 305 tot mei 311.

Galerius kwam van een boerenfamilie uit Illyricum. Zijn precieze geboortedatum is onbekend, maar wordt geschat op ca. 250, aangezien hij heeft gediend onder Aurelianus. Als jongen was Galerius een schaapsherder, net als zijn vader. Onder Aurelianus en Probus was hij soldaat, maar verder is er niets van hem bekend vóór zijn benoeming tot Caesar op 1 maart 293 door Diocletianus. Galerius verliet ook zijn vrouw, en hertrouwde met Valeria, de dochter van Diocletianus.

Als Caesar vocht hij in 294 in Egypte, en in de jaren erna tegen de Perzen. Hij slaagde erin hun koning Narses een nadelige vrede op te leggen, de Vrede van Nisibis. In 303 waren er veel christenvervolgingen, die waarschijnlijk door Galerius waren ingezet.

Op 1 mei 305 traden Diocletianus en diens medekeizer Maximianus af. Galerius volgde Diocletianus op en Constantius I Chlorus Maximianus. Galerius' nieuwe Caesar werd zijn neef Maximinus II Daia (een zoon van een zus van Galerius), en Galerius zorgde dat zijn goede vriend Severus II in het westen Caesar werd.

In 306 stierf Constantius Chlorus echter reeds, toen hij een veldtocht tegen de Picten voorbereidde in Britannia. Zijn leger verklaarde zijn zoon Constantijn de Grote meteen tot keizer. Galerius zag dat nog niet zomaar zitten, en benoemde Severus tot keizer in het westen. Om de boel te sussen werd Constantijn wel Caesar.

De hele situatie werd nog eens ingewikkelder toen in oktober 306 de zoon van Maximianus, Maxentius zich illegitiem tot keizer verklaarde in Rome. Galerius stuurde Severus er met een leger op af, maar dat werd door Maxentius omgekocht. Severus vluchtte maar werd later gedood. Galerius deed een poging om zijn dood te wreken, maar dit mislukte.

In 308 werd besloten dat Severus werd opgevolgd door Licinius, een andere vriend van Galerius. Constantijn en (zeer twijfelachtig) Maximinus Daia werd(en) ook keizer gemaakt. Maximianus, die op een tweede legitieme termijn had gehoopt, kreeg deze niet.

Hierna deed Galerius het 'rustig aan'. Hij stierf in mei 311 aan natuurlijke oorzaken. Maxentius stierf het jaar daarop, toen Constantijn de Grote, Rome innam.